Zaterdag 15 juli - door Lyon

Een nieuwe dag, een nieuwe tocht!

Gekke jongens, die Fransen!

'k Heb mezelf ook vandaag weer meermalen afgevraagd wat ik zou doen als ik niet
van het bestaan van een ligfiets afwist en deze voor het eerst zag. Toch niet zo
vreemd als veel mensen hier lijkt me. De jonge gasten juichen de oude mensen
klappen in hun handen. Een oud vrouwtje dat net onkruid aan het verzamelen is doet
dat zelfs met haar handen vol groen. Vooral het spiegeltje is soms erg
grappig. Achter je zie je soms ineens mensen uit tuinen, cafeetjes en huizen komen.
Feit is dat al het andere verkeer heel goed rekening met me houdt!
Bijna elke automobilist geeft eerst richting aan en gaat dan met een wijde boog
om me heen. 't Geeft een veilig gevoel om in je spiegeltje te zien dat een
aanstormende (vracht)auto zijn knipperlicht uitzet. Toch wordt het hier wel steeds
drukker.
Aan het einde van de middag helemaal. Ik scheur dan ook met een
paar haarspeldbochten naar beneden de stad Lyon binnen. Mooi zeg!

Als 'k de stad weer uit wil fietsen langs de Rhone, blijk ik aan de verkeerde kant van het water te zitten. Ook Lyon kent een achterbuurt; snel de brug over en weg.
Op 't kompas lukt het me om de drukte in en om de stad Lyon uit te komen. Als 't donker wordt rijd ik door het schitterende Rhonedal en kom ik uit bij een driesterrencamping in Cambrieu.

Vijf dagen fietsen en al meer dan 1000 kilometer van huis.
'k Vier het op 't terrasje van de camping.

Volgende week even goed doorfietsen, want ik wil weer erg graag naar huis!