Donderdag 13 juli - 'n hete dag

't Tentje wordt weer ingepakt, de fiets weer beladen, wat gaan we vandaag allemaal 
zien en waar gaan we uitkomen?
't Eerste dat opvalt is dat ik vandaag veel minder moeite heb om alle klims te 
nemen. 'k Raak eraan gewend geloof ik. Zo rij ik al snel de stad Reims binnen, 
maar zonder vlaggetje, alleen de oranje stok priemt nog fier omhoog.
In Reims is er zowaar nog een stuk fietspad, dat is hier wel heel bijzonder. 
't Gaat dan ook al snel over in een grindpad. Vanaf Reims hou ik het kanaal weer 
als route aan. Maar ook dit kanaal verdwijnt onder de grond. Dan maar de richting 
van Bar-le-Duc aanhouden. Die naam spreekt me ook wel aan met dit weer. 
Enorme landerijen vormen hier het panorama. Maar met deze zon wil ik een supermarkt om 
zonnebrandolie te kopen. Tja.
Eindelijk in een klein dorpje kan iemand me vertellen dat er in een dorpje 
6 kilometer verder een winkel is. Twaalf kilometer omfietsen voor een flesje 
zonnebrand is wel wat veel, maar zonder is het ook niet te doen. Op naar Mourmelon, 
onderweg naar 't dorp kom ik over een gigantisch uitgestrekt militair terrein. 
Oefenbanen, kazernes, kantoren, tanks, trucs, enz.
Maar als ik in 't dorpje kom is de supermarkt gesloten. Siësta tot kwart voor twee. 
'k Had het kunnen weten. Anderhalf uur wachten voor mijn flesje vind ik teveel, dus dezelfde weg maar weer terug. 
Er is toch ook wel een andere manier om je tegen de zon te beschermen, hoe doen ze 
dat in de woestijn?!

De soldaten vroegen zich misschien af wat daar over de weg ging, maar verder kwam ik de komende 100 kilometers toch bijna niemand tegen. En m'n T-shirt zit alsof het ervoor gemaakt is!

Aan het einde van de middag kom kan ik in Vitry toch nog zonnebrand kopen. Verder koop ik in een supermarkt met alleen maar vriezers ijsjes. Omdat er nog geen pizza's klaargemaakt worden eet ik even later op het mooie stadsplein een broodje Kebab!

Met nieuwe moed en een nieuwe kaart rij 'k het stadje weer uit. Nog even wat kilometers maken vanavond. Dat lukt goed! Jammer dat het weer zo snel donker wordt, maar uiteindelijk kom ik door Sint Dizier langs de Marne toch nog in Chatonrupt-Sommermont terecht. In plaats van m'n vlaggetje hangt er nu een lampion aan m'n stok, want het is feest vandaag in Frankrijk. Daar hoort mooi vuurwerk bij, maar ook harde klappen. 't Duurt toch niet lang voor er geen beweging meer is in het tentje langs het kabbelende riviertje.